در شرایط اقلیمی و بحران های حاکم بر فلات مرکزی ایران همواره تأمین منابع آبی جدید و پایدار مورد توجه و پیگیری بوده است. نمک‌زدایی و استفاده از آب‌های شور یکی از روش‌های تأمین آب است که سال‌هاست توسط کشورهای مختلف در حال انجام و بهره‌برداری است تا جایی که حتی برخی کشورهای با اقلیم گرم و خشک حاشیه خلیج فارس با بهره‌گیری از این منبع، در حال تغییر اقلیم بخش عمده ای از جغرافیای خود هستند. در کشور ما ایران هم حدود یک دهه است که موضوع شیرین سازی و انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان سطوح است و بعضی از استان‌های جنوبی در سال‌های اخیر از این آب بهره مند شده اند. ولی هنوز انتقال این آب به استان‌های مرکزی چالش هایی را چون صرف انرژی برق برای پمپاژ و انتقال، هزینه بالای انتقال و ایجاد مشکلات زیست محیطی در دریا را در پی دارد.

پروژه انتقال آب دریای جنوب به اصفهان با هدف تامین منابع آب پایدار برای استان با انجام بررسی های کارشناسی و اتخاذ تدابیر زیر تا حدود زیادی نگرانی‌های مذکور را مرتفع نموده و مصمم است آب دریا را به عنوان یکی از منابع پایدار و توسعه پذیر در کوتاه ترین زمان و کمترین هزینه به اصفهان منتقل نماید.

پیاده سازی الگوی مهندسی ارزش و بررسی حداقل 164 گزینه هیدرولیکی و بیش از 20 مسیر اصلی برای انتقال آب از جنوب کشور و در نهایت شناسایی و انتخاب طرح انتقالی که در آن بیش از 500 کیلومتر از 900 کیلومتری در فاز اول به صورت ثقلی به اصفهان منتقل می شود که در این مسیر نه تنها نیازی به صرف انرژی و پمپاژ نمی‌باشد بلکه می‌توان با نصب توربین‌های خطی، تولید برق نیز انجام‌ پذیرد و بیلان منفی مصرف انرژی پروژه را به حداقل رساند. با کاهش هزینه های انرژی، تولید محصولات جانبی نظیر نمک، فلزات گرانبها و… می توان تا حدود زیادی هزینه تمام شده آب را کاهش داد و به نحوی که در حال حاضر با وجود این که کار انجام مطالعات و شناسایی محصولات و خروجی‌های ارزش آفرین پروژه تمام نشده است برآورد هزینه آنان شده آب در اصفهان در حدود هزینه انتقال و تصفیه پساب است.

عمده نگرانی زیست محیطی پروژه ناشی از شور آب خروجی سیستم‌های نمک زدایی و شیرین سازی و انتقال آب به دریا می‌باشد که در آینده می‌توان با استحصال نمک و سایر املاح این آب خروجی به دریا و همچنین انتقال آب‌گیر از خلیج فارس به دریای عمان و اتصال به آب‌های آزاد این نگرانی را تا حدود بسیار زیادی مرتفع نمود.

“امید است به زودی با درخشش این گوهر نیل گون در اصفهان و اجرای سایر طرح های مدیریت مصرف و تأمین آب شاهد جریان دائمی زاینده رود باشیم”