گسـتره کار شرکت تامین آب صفه ، حوضه های آبی برون سرزمینی (خلیج فارس و دریای عمان) و درون سرزمینی را شامل می شود.
در حوضه های برون سـرزمینی مطالعات گسترده ای در 8 مسیر برای انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به اصفهان در دو استان بوشهر و هرمزگان صورت پذیرفته که در ادامه ارائه شده است.
در حوضه درون سرزمینی ، تأمین آب از رودخانه بهشـت آباد و انتقال آب از سرشاخه های کارون واقع در استان اصفهان، مورد توجه و مطالعه قرار گرفت.
طرح انتقال آب دریای عمان به اصفهان
استان اصفهان بدلیل موقعیت جغرافیایی خود از محدودیتها و پتانسیلهای خاصی برخوردار است که از اصلی ترین این محدودیت ها، محدودیت در حجم آب مورد نیاز برای توسعه است کمبود آب در این منطقه بدلیل برخورداری از مزیتهای نسبی، زمینه ساز برای بروز بحرانهای اجتماعی و امنیتی شده است .توپوگرافی هموار، واقع شدن در مسیر اصلی شمال به جنوب و شرق به غرب، اقلیم معتدل و چهار فصل، وجود زیر ساختهای لازم برای توسعه و غیره از مزیتهای نسبی این استان است که یکی از دلایل اصلی مهاجر پذیری این استان شده است. وجود این مزیتهای نسبی زمینه ساز جانمایی انواع صنایع در این استان و بخصوص حوضه آبریز زاینده رود شده است. تهدیدهای امنیتی خارجی این استان را از دیرباز جایگاه مناسبی برای استقرار صنایع بزرگ و مادر نموده است .
ARTICLES
در شرایط اقلیمی و بحران های حاکم بر فلات مرکزی ایران همواره تامین منابع آبی جدید و پایدار مورد توجه و پیگیری بوده است.
نمک زدایی و استفاده از آبهای شور یکی از روشهای تامین آب است که سالهاست توسط کشورهای مختلف در حال انجام و بهره برداری است تا جایی که حتی برخی کشورها با اقلیم گرم و خشک حاشیه خلیج فارس با بهرهگیری از این منبع در حال تغییر اقلیم بخش عمده ای از جغرافیای خود هستند.
در کشور ما ایران هم حدود یک دهه است که موضوع شیرین سازی و انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان سطوح است و بعضی از استانهای جنوبی در سالهای اخیر از این آب بهره مند شده اند.
ولی هنوز انتقال این آب به استانهای مرکزی چالش هایی را چون صرف انرژی برق برای پمپاژ و انتقال، هزینه بالای انتقال و ایجاد مشکلات زیست محیطی در دریا را در پی دارد.
پروژه انتقال آب دریای جنوب به اصفهان با هدف تامین منابع آب پایدار برای استان با انجام بررسی های کارشناسی و اتخاذ تدابیر زیر تا حدود زیادی نگرانیهای مذکور را مرتفع نموده و مصمم است آب دریا را به عنوان یکی از منابع پایدار و توسعه پذیر در کوتاه ترین زمان و کمترین هزینه به اصفهان منتقل نماید.
پیاده سازی الگوی مهندسی ارزش و بررسی حداقل 164 گزینه هیدرولیکی و بیش از 20 مسیر اصلی برای انتقال آب از جنوب کشور و در نهایت شناسایی و انتخاب طرح انتقالی که در آن بیش از 500 کیلومتر از 900 کیلومتری در فاز اول به صورت ثقلی به اصفهان منتقل می شود که در این مسیر مه تنها نیازی به صرف انرژی و پمپاژ نباشد بلکه بتوان با نصب توربینهای خطی تولید برق هم انجام و بیلان منفی مصرف انرژی پروژه را به حداقل رساند.
با کاهش هزینه های انرژی، تولید محصولات جانبی نظیر نمک، فلزات گرانبها و… می توان تا حدود زیادی هزینه تمام شده آب را کاهش داد و به نحوی که در حال حاضر هنوز کار انجام مطالعات و شناسایی محصولات و خروجی های ارزش آفرین پروژه تمام نشده است برآورد هزینه آنان شده آب در اصفهان در حدود هزنیه انتقال و تصفیه پساب است.
عمده نگرانی زیست محیطی پروژه ناشی از شور آب خروجی سیستم های نمک زدایی و شیرین سازی و انتقال آب به دریا می باشد که در آینده می توان با استحصال نمک و سایر املاح این آب خروجی به دریا و همچنین انتقال آب گیر از خلیج فارس به دریای عمان و اتصال به آبهای آزاد این نگرانی را تا حدود بسیار زیادی مرتفع نمود.
امید است به زودی با درخشش این گوهر نیل گون در اصفهان و اجرای سایر طرح های مدیریت مصرف و تامین آب شاهد جریان دائمی زاینده رود باشیم.